=---= Nunchaku =---=

Skylark1987

Nunchaku

Nunchaku - rodzaj broni białej. Nunchaku to dwie pałki połączone ze sobą za pomocą linki - dziś nylonowej, dawniej wykonanej z włosów z końskiego ogona lub, jak podają inne źródła, włosów żony. Pierwotnie nunchaku służyło jako cep do młócenia ryżu.

Historia

Podczas okupacji Okinawy która miała miejsce około 360 lat temu noszenie broni takiej jak broń palna, miecz czy pika było jej mieszkańcom zabronione. W związku z brakiem możliwości używania tego typu broni okinawczykom pozostało tylko ich własne ciało i narzędzia stosowane do pracy w polu. Z tego powodu w tym czasie doszło do bardzo intensywnego rozwoju karate i kobudo, rozwijano intensywnie nie tylko metody walki swoim ciałem ale także niepozornymi przedmiotami takimi jak cep, sierp czy kij. Pierwotnie były to narzędzia rolnicze, zaborca nie mógł zabronić ich używania do pracy. W tamtym czasie istniał także cep do młócenia ryżu, dopiero później odkryto wielką moc tej broni. Z racji tego że nunchaku wyglądało niepozornie i było łatwe do ukrycia szybko zyskało popularność jako doskonała broń. Ludzie nie znający technik walki nim brali je za śmieszny komplet pałek lub za zabawkę dla dzieci.

W przypadku walki nunchaku stanowiło groźną broń. Miało ono duży zasięg, stosowano je do pchnięć, duszenia, miażdżenia, uderzeń i bloków. Było ono niebywale skuteczne w walce, już na początku włączono sztukę posługiwania się nim do karate. Na Okinawie walki tą bronią nie można było się nauczyć tak jak dziś w klubach - uczono się jej w nocy u mistrzów. I trzeba wiedzieć jeszcze jedną rzecz o tamtejszym treningu - to nie uczeń wybierał mistrza, tylko mistrz ucznia.

Budowa

Nunchaku składa się z dwóch pałek i mocowania. Standardowe wymiary nunchaku wynoszą:

Długość pałki: 30 cm (od 25 cm do 35 cm)
Długość mocowania: 14 cm (od 12 cm do 16 cm)
Średnica pałki: 28 mm (od 25 mm do 34 mm)
Części nunchaku można również podzielić na :

Linkę (himo) lub łańcuch (kusari)
Górny koniec (kontoh)
Dziurę (ana)
Powierzchnię górną (jokon-bu)
Powierzchnię środkową (chokon-bu)
Powierzchnię dolną (kikon-bu)
Dolny koniec (kontei)
Pałki od nunchaku mogą mieć kształt okrągły lub ośmiokątny a mocowaniem może być linka lub łańcuch. Istnieją również pałki stożkowe (średnica przy zakończeniu jest większa niż przy mocowaniu). Inną podgrupę tych pałek stanowią pałki trapezowe – ich cechą charakterystyczną jest to, że średnica rośnie ku końcowy pałki. Dzięki temu zabiegowi trenuje się dużo przyjemniej.

Generalnie możemy dokonać podziału pozostałych pałek na:

Każda pałka składana z osobna
Obie pałki składane w jedną
Obie pałki składane w jedną, tworzą one wtedy tonfę
Pałki silikonowe
Pałki treningowe

Trening

Żeby nunchaku było naprawdę skuteczne w walce potrzebne są lata treningów. Posługiwanie się tą bronią nie jest w brew pozorom takie proste jak się wydaje. Generalnie trening nią można podzielić na zasadnicze kierunki:

Free style
Ten kierunek treningu nastawiony jest na efektowne i szybkie techniki, z których nie wszystkie mają praktyczne zastosowanie w walce i slużą głównie celom pokazowym. Nunchaku przeznaczone do free stylu również ma inną wagę i budowę niż nunchaku do walki

Combat
Jest to pierwotny kierunek treningu w którym to nunchaku było używane do walki. Wymaga on wielu lat ciężkich treningów. Nunchaku przeznaczone do tego typu treningu ma również inną masę i budowę w stosunku do nunchaku free stylowego

Filmy:
freestyle
http://www.youtube.com/watch?v=WhaPxSahFuM
http://www.youtube.com/watch?v=uSGi8x2nkEc
Combat
http://www.youtube.com/watch?v=rlYuT_8rcXE Laughing